Адносіны паміж часткамі
Можна ўставіць
1 -я частка -- умова, час
калі (перад 1-й ч.)
Адчыніш фортку -- павее халадок (калі адчыніш фортку, то павее халадок)
2-я частка -- вынік, вывад
таму, і таму
Гаспадарка яе невялікая -- Даша адна спраўлялася з ёю.
2-я частка мае параўнальнае значэнне
быццам
Ідзе па вуліцы -- лебедзь плыве. Слова сказаў -- сякераю адсек.
Супрацьпастаўленне
аднак
Пастукалі ў дзверы -- ніхто не адгукаецца. Каса не косіць - каса брые.
Хуткая змена падзей, нечаканы вынік
і
Зачэпіш галінку - на галаву снег, як са страхі. Бліснула маланка -стала відна як удзень.
2-я частка выражае дадатковае паведамленне і пачынаецца словамі гэта, то, так, такі
-
Прасіцца ён не будзе - гэта я цвёрда ведаю. У вас валасы дужа мяккія - такія звычайна ў жанчын бываюць.
2-я частка мае вынікова-абагульняльнае значэнне
Стракозы ляталі над травой, у паветры таўкліся камары, воблакі павольна плылі ў вышыні і знікалі -- усё гэта прадказвала цёплыя дні.
1. Пот заліваў вочы, але, каб не выдаць сваёй слабасці, хлопец не кідаў вёслаў. 2. Вецер гнаў па небе абрыўкі хмар, і, калі месяц хаваўся за імі, рабілася цёмна.
У дзеда Талаша было многа розных праектаў, але паколькі гэта справа мела грамадскі характар, то дзед палічыў болей правільным перадаць яе на вырашэнне грамады.
1. Простая мова пасля слоў аўтара
Нявыказаная простая мова
Выказаная простая мова
А: “П”. / А: “П!”. / А: “П”?
А: або А: або А:
- П. - П! - П?
Падумаў Сцяпан: “Старэю ўжо, а жыцця людскага яшчэ не бачыў”.
- Мыйце рукі і садзіцеся за стол.
2. Простая мова перад словамі аўтара
“П”, - а. / “П!” - а. / “П?” - а.
- П, - а. ці - П! - а. ці - П? - а.
“Куды ж ён пайшоў?” - карцела пытанне ў Аўгінінай галаве.
- Што ты, Саўка, бунтуеш? - звярнуўся да яго войт.
3. Словы аўтара могуць разрываць простую мову.
Калі словы аўтара разрываюць ПМ там, дзе стаяла кропка, пытальнік або клічнік, сказ афармляецца наступным чынам:
“П, - а. - П”.
- П, - а. - П
“П! - а. - П”.
П! - а. - П.
“П? - а. - П”.
- П? - а. - П.
Прааналізуйце:
Без слоў аўтара
Са словамі аўтара
1. - Добры дзень, дзяўчаткі. Хоць я вас і першы раз бачу, але ўжо люблю вас за тое, што вы сябруеце з маёй Насцечкай.
1. - Добры дзень, дзяўчаткі, - сказала мама. - Хоць я вас і першы раз бачу, але ўжо люблю вас за тое, што вы сябруеце з маёй Насцечкай.
2. - Ну, а як тваё прозвішча? Скажы нам усім.
2. - Ну, а як тваё прозвішча? - пытае Ганьку настаўнік. - Скажы нам усім.
3. - Ну, дачушка, у шчаслівы пуць!
3. - Ну, дачушка, - бацька кажа, - у шчаслівы пуць!
4. “Будзе дожджык: дым пайшоў наніз”.
4. “Будзе дожджык, - шэпча жыта, - дым пайшоў наніз”.
Страницы: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9