1. Калі Д-назоўнік стаіць пасля В-назоўніка:
1. Гасцінны народ палешукі. 2. Хітры чалавек Гвардыян! З. Страшэнны штукар і свавольнікгэты Нёман.
2. Калі пры В-назоўніку ёсць: а) адмоўе не:
2. Голад не цётка;
б) параўнальны злучнік як (нібы, быццам, што):
1. Жыта як сцяна. 2. Сінія вочкі што васілёчкі.
в) не дапасаваны да яго член сказа або пабочнае слова ці часціца (перад В):
3. Віцька, безумоўна, добры хлопец.
3. Калі В, выражаны ўсечанай формай дзеяслова, не мае адцення нечаканасці і лагічна (інтанацыйна) не выдзяляецца.
Прачытайце: 1. Снег скрып ды скрып. 2. Я тым часам шмыг у дзверы. 3. Засунеш руку ў пару, а рак цап за пальцы кляшнёй. 4. І следам з той копкі стралою бултых у ваду чалавек.
4. Калі Д або В выражаны займеннікам:
3. Мы народ жылісты.
звыш
+ назоўнік або займеннік ва ўскосных склонах
як бачыш
як на заказ
як без рук
як на іголках
як горкая рэдзька
як на пажар
як гром з яснага неба
як па масле
як дзве кроплі вады
як рукой зняло
як забіты
як рыба аб лёд
як з вядра
як след
як мага
як у ваду глядзеў
як мае быць
Страницы: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9